...κορφολογώ βουνό τες ομορφιές σου, τες ομορφιές σου πουν’ θεϊκές και παραδεισοπλασμένες…. Κ. Κρυστάλλης

Κύθνος

Κύθνος  το απρόσμενα όμορφο νησί
από την Αθηνά Παλασσοπούλου



 Ονομάζεται και Θερμιά.   Το όνομα αυτό οφείλεται στις θερμές πηγές που υπάρχουν μέχρι και σήμερα στον όρμο των Λουτρών, οπού και μείναμε στο ωραίο, ανακαινισμένο (και με άψογη εξυπηρέτηση) ξενοδοχείο KYTHNOS BAY .  
Η Κύθνος είναι αρκετά μεγάλο νησί και για τον ορεξάτο περιηγητή προσφέρει αρκετές συγκινήσεις. Μια σειρά από ενδιαφέροντα αξιοθέατα μας  περίμεναν σε όλη την Κύθνο. Εκκλησίες και μοναστήρια, αρχαιολογικοί - ιστορικοί χώρο, πολλές μάντρες, φυσικά υπέροχα τοπία και δυο πανέμορφα χωριά. Η Κύθνος διαθέτει ένα μεγάλο δίκτυο μονοπατιών αν και χρειάζεται πολύ δουλειά για να καθαριστούν και σηματοδοτηθούν.  Σε αντίθεση με τα άλλα κυκλαδονήσια η Κύθνος διατηρεί ανέπαφη την άγρια ομορφιά της, παραμένει αυθεντική, φιλόξενη και γοητευτική μέσα στην απλότητά της. Διατηρεί ακόμη τα ήθη και τα έθιμα της και οι Κυθνιώτες έχουν μια ανοιχτή αγκαλιά για τους επισκέπτες του νησιού.


Έχει έκταση 99  τ.χλμ.   με ακτές γεμάτες όρμους, ορμίσκους και παραλίες, οι περισσότερες από τις οποίες είναι προσιτές οδικά. Τα βουνά της νήσου δεν είναι μεγάλα, με υψηλότερη κορυφή το Κακόβολο (356μ).



Η πορεία της πρώτης ημέρας ήταν προς Βρυόκαστρο - Απόκρουση - Χώρα η Μεσαριά πρωτεύουσα του νησιού, με 800 κατοίκους.  
Η Xώρα Kύθνου, με το έντονο κυκλαδίτικο χρώμα και την αυθεντική νησιώτικη ατμόσφαιρα μας γοήτευσε.    Μικρές πλατείες και γραφικά πλακόστρωτα δρομάκια με παραδοσιακά εστιατόρια, καφέ μπαρ, ζαχαροπλαστεία και εμπορικά καταστήματα, κάτασπρα σπίτια με χρωματιστές πόρτες και παράθυρα, σκαλιά, καμάρες και στεγάδια, εκκλησίες και ανεμόμυλοι συνθέτουν ένα θαυμάσιο οικιστικό σύνολο.



Μετά την απαραίτητη μπύρα συνεχίσαμε την πορεία μας και κατηφορίσαμε προς τον παραθαλάσσιο οικισμό που μείναμε τα Λουτρά,  με τις ιαματικές πηγές.


Η πρώτη,  εννοείται,  δουλειά μας ήταν να βάλουμε μαγιό και να πάμε στο μέρος εκείνο της θάλασσας που χύνεται το καυτό ιαματικό  νερό (50 βαθμών).  Παρόλο το αβαθές σημείο που μπαίνεις,   ήταν τέλειο για τους ταλαιπωρημένους μύες μας. Τα Λουτρά είναι όμορφο μέρος,  ήσυχο και το λιμάνι του έχει πολλά σκάφη.


Η πορεία της δεύτερης ημέρας ξεκίνησε από τα Λουτρά για το Κάστρο της Ωριάς Εδώ βρισκόταν η μεσαιωνική πρωτεύουσα του νησιού μέχρι το 16ο αι. Στο Κάστρο σώζονται ερείπια του τείχους και σπιτιών.  Συνεχίσαμε για  κορυφή Κακόβολο περνώντας από παλιά ορυχεία και κατηφορίσαμε πάλι στα Λουτρά,  πηδώντας απαραίτητα πλήθος από μάντρες.   Όλο το νησί χωρίζεται σε περίτεχνες μάντρες που ορίζουν και τις ιδιοκτησίες μια και ότι υπάρχει πάνω σε αυτό (κάμποι, πλαγιές, λόφοι, βουνά) ανήκει σε ιδιώτες.



Για το υπόλοιπο της ημέρας το πρόγραμμα ήταν τουριστικό.


Πολλοί  πήγαν να γνωρίσουν την  φημισμένη διπλή παραλία της Κολώνας
και το απόγευμα όλοι αναχωρήσαμε για την εκκλησία της Παναγίας της Κανάλας. Η παράδοση λέει ότι η εικόνα αναδύθηκε από την θάλασσα στο στενό (κανάλι) ανάμεσα στην Κύθνο και την Σέριφο. Η εικόνα είναι εξαιρετικό δείγμα της κρητικής σχολής και την αγιογράφησε ο ιερέας Εμμανουήλ Σκορδίλης το 1575.


Επόμενος σταθμός το χωριό Δρυοπίδα με κεραμοσκεπή σπίτια εξαίρετης αρχιτεκτονικής, παλαιές εκκλησίες, όμορφες μικρές πλατείες, γραφικά σοκάκια και καμάρες που μας γοήτευσαν. Οφείλει την ονομασία της στους πρώτους κατοίκους του νησιού τους Δρύοπες, όπως το νησί στο αρχηγό τους τον Κύθνο.


Εκεί απολαύσαμε ελληνικό καφέ και χειροποίητα καταπληκτικά γλυκά σε πολύ όμορφο μαγαζί ενώ μας κέρασαν τσίπουρο με ρόδι.


Έξω από την Δρυοπίδα βρίσκονται οι παραδοσιακοί ανεμόμυλοι της Κύθνου, εγκαταλειμμένοι σήμερα αλλά εντυπωσιακοί για τον επισκέπτη.


Η παραμονή μας στη Δρυοπίδα τελείωσε (μετά από  απρόσμενη συνάντηση με τον Δήμαρχο που μας εξασφάλισε την ξενάγηση) στο σπήλαιο Καταφύκι (καταφύγιο σε περιπτώσεις πειρατικών επιδρομών) που σύμφωνα με τους ντόπιους φτάνει μέχρι την παραλία των Λευκών όπου και κατέβαζαν το μετάλλευμα.


Το βράδυ μας περίμενε η Χώρα για να αγοράσουμε τα δωράκια μας στα όμορφα μαγαζιά της, για φαγητό και ποτό στα καλαίσθητα μπαράκια της.


 
Κυριακή το πρωί και τρίτη ημέρα παραμονής προτιμήσαμε μια ξεκούραστη πεζοπορική διαδρομή ξεκινώντας από την Δρυοπίδα προς Λεύκες και παραλία Λιμανάκια,  Ζογκάκι – Κουρή,  στον οικισμό Νάουσα και τον Αϊ Γιάννη τον Ελεήμονα. Στο διάβα μας περάσαμε  και εδώ  από εγκαταλειμμένα ορυχεία σιδήρου που μας εντυπωσίασαν.
 



Στην Κύθνο υπάρχουν έντονα τα σημάδια της εξόρυξης σιδήρου.


Εμείς πηδήξαμε αρκετές μάντρες για να μπορέσουμε να προσεγγίσουμε και να φωτογραφίσουμε τα παλιά σπίτια (αφεντικών και εργατών), τα σκουριασμένα μηχανήματα, τις εξέδρες φόρτωσης του μεταλλεύματος και την σκαμμένη γη. Τα μεταλλεία εγκαταλελειμμένα σήμερα , έχουν αφήσει έντονα τα σημάδια τους. Τα απομεινάρια της δραστηριότητας αυτής (κτίρια διοίκησης, εργατικές κατοικίες, σκάλες φόρτωσης, στοές και εξοπλισμός) βρίσκονται διάσπαρτα σε όλο το νησί που θα πρέπει να μετατραπούν σε ένα είδος  μουσείου με διαδρομές ενταγμένες σε ένα δίκτυο περιήγησης στα τουριστικά αξιοθέατα του νησιού.



Λίγα λόγια ακόμα για  την Κύθνο που στην αρχαιότητα αναφερόταν και ως Δρυοπίς ή Οφιούσα (από τα φίδια που και εμείς συναντήσαμε αρκετά).


Στην  Κύθνο είχε ιδρυθεί μια ακμάζουσα ιωνική αποικία.   Η πολιτεία της Κύθνου φημιζόταν για την ευνομία της για την οποία ο Αριστοτέλης αφιερώνει ειδική μελέτη στην "Περί Κυθνίων Πολιτείας", έργο που δεν διασώθηκε


Δεν ξέρω πόσες εκκλησίες και εξωκλήσια έχει το νησί αλλά τα βλέπαμε να ξεπροβάλλουν κατάλευκα σε όλο το νησί.


 Στην Κύθνο   αξίζει να γευτείτε τα τυροκομικά προϊόντα του νησιού την φέτα, την κοπανιστή και το τρίμμα. Το τυρί και το κρασί της Κύθνου είναι γνωστά από την αρχαιότητα για την ποιότητα και τη γεύση τους.
Άλλα προϊόντα είναι τα λουκάνικα, τα παξιμάδια και βεβαίως το θυμαρίσιο θερμιώτικο μέλι που  δυστυχώς για μας είχαν ξεπουλήσει. Εγώ πάντως αγόρασα από την ταβέρνα Κούτσικος ωραιότατο κατσικίσιο τυρί.    Με κέρασαν και μια καταπληκτική μαραθοτυρόπιτα.


 Όλα πήγαν τέλεια και φύγαμε το απόγευμα από το νησί ευχαριστημένοι, όχι απόλυτα γιατί θέλαμε και λίγο ακόμα…


Θα ξαναγυρίσουμε όμως να δούμε ότι δεν είδαμε,  να φάμε ότι δεν φάγαμε και να κάνουμε μπάνιο στις υπέροχες παραλίες της ….


  Αθηνά Παλασσοπούλου